Friday, June 29, 2012

cerita saya....

rasanya nak kena story jugak kat sini setelah sekian lama ku fikirkan, ku pendam, ku nilai dan ku perhatikan. ini just pandangan sy sendiri kalau x setuju or x puas hati....
biarla ada sy kisah ni blog sy lantak la sy nak tulis apa kan....hehehhehehe.
sy x sekejam dan sejahat tu... pandangan anda dan perkongsian anda sangat dihargai.
ok berbalik kepada story utama sy....
ada hari tu sy dengar pendapatan seseorang, dia cakap berhijrah dari satu tempat ke satu tempat yang lain x kira la kita pergi belajar atau kita pergi berjalan sebenarnya adalah sangat baik. katanya dari situ kita dapat belajar ttg kehidupan....belajar dari pengalaman orang, tingkah laku orang dan tempat itu sendiri....
iya sy sangat2 bersetuju dengan pendapat tu dan iya jugak bergantung sejauh mana kita melihat, mendengar, menilai,berfikir dan belajar.....
sy jugak belajar dari pengalaman sy sendiri (pengalaman yg baru setahun jagung ni x byk pun)...
dari kecik sampai la sekolah menengah dunia sy hanya setakat sekolah dan rumah. kalau lebih pada tu mesti keluar dgn abah dan mak. x banyak yang sy belajar.... berkawan mmg rsanya sy la org yg mmg x tahu berkawan bukan bermaksud sy sombong tp sy mmg x tahu apa itu kawan. (gila kolot kan)....
lepas SPM sy start kerja... dan wah!!!!!!!! inila rupanya dunia sebenar. berhadapan dgn mak cik2 yg suka bla,bla,bla,bla....berhadapan dgn org yg suka berckp depan lain belakang lain....berhadapan dgn org yg berkerjaya dan agak cegeng.....berhadapan dgn apa yg dikatakn permusuhan....
aduyai!!!!!!!!!!!!!!! banyaknya watak di atas muka bumi ni. kemudian dilepaskan pertama kali menetap di tempat lain.... tp alhamdulillah sy dipertemukan dgn org yg baik2 dan banyak pengalaman hidup. masa tu sy pegang dgn apa yg dikatakan open minded (berfikiran terbuka)... sy dengar segala cerita hidup dan pengalaman diorg yg baik mahupun yg x buruk (mna ada manusia yg perfect kan atas muka bumi ni)....
dan alhamdulillah banyak yg sy belajar dan banyak yg sy mula faham...
dan sekali lagi sy dilepaskan seorang diri ke satu tmpt yg sgt hebat, hebat dari segala segi...kalau kaki dan hati ini x kuat utk berdiri dan melangkah rasanya dah lama lemas di dalam gelombangnya....
alhamdulilah sekali lagi sy bernasib baik dikelilingi dgn org2 yg baik dari pelbagai latar belakang dgn pelbagai pengalaman. disitu sy banyak belajar ttg persahabatan, persaudaraan dan kasih sayang....
hampir 3 tahun di sana, pada mulanya ingin kembali ke tempat asal tapi rupa2nya sy melangkah lagi, kali ini menyeberangi selat melaka (rasanya selat melaka kot....hehehhehe) tapi kali ini berbeza kerana sy bersama keluarga. satu lagi pengalaman baru, hidup baru, suasana baru dan tmpt baru. dan kini hampir 2 tahun disini banyak yg sy belajar ttg semangat pasukan, tanggungjawab dan byk lg....sy seronok utk terus belajar. tp kadang2 apa yg sy belajar dan apa yg sy faham membuatkan sy takut..... yes takut dgn dunia, takut dgn perjalanan hidup.... tapi walau apapun yg terjadi hidup perlu di teruskan dan jadikan smuanya sbg panduan hidup yg berguna....tul x? so sy sgt bersetuju dgn pendapat org tu dan why not kita mengembara dan dari satu tmpt ke satu tmpt yang lain kan.
firstly nak terima kasih utk mak dan abah yg bg peluang dan kepercayaan utk sy melangkah jauh sorang diri....2 benda penting yg kita mesti jaga....
pertama kepercayaan ibu bapa. kalau ibu bapa dah bagi green light utk kita melangkah seorang diri jagalah kepercayaan tu baik2. jgn ingat bila kita sorg diri dan jauh dari family kita boleh buat sesuka hati. semua org ada perangai jahat dan pernah buat jahat (sy pun sama) tapi jgn sampai jahat tu menghancurkan kepercayaan ibu bapa kita. sekali diorg dh x percaya, selama-lamanya diorg x akan bg dh kepercayaan tu even kita dh taubat nasuha... betul kalau x percaya try la buat sekali...
kedua sudah semestinya la maruah diri dan keluarga. mybe kepercayaan tu kita boleh diberi peluang lagi utk dipercayai tapi maruah tu hanya ada satu dan sekali. kalau batu permata hilang mybe kita ada peluang utk dapat balik tapi kalau maruah kita...bukan kita saja, silap2 tujuh generasi pun akan effect sama. so fikir2 kan lah dan selamat beramal....

akhir kata pengalaman itu sangat baik sebenarnya tapi bergantung sejauh mna kita LIHAT, DENGAR, FIKIR, NILAI DAN BELAJAR....=))


No comments:

Post a Comment